Pierwszy autonomiczny burmistrz miasta Tamowa dr Wojciech Bandrowski jest postacią, o której niezbyt wiele wiadomo. Pewna jest tylko data jego wyboru na burmistrza. Stało się to 9 maja 1867 r. wtedy to, po wcześniejszych wyborach do Rady Gminnej, w dniach 18, 26 i 28 marca wyłoniono spośród radnych zwierzchność gminną. W zebraniu uczestniczyło 35. radnych, dr Wojciech Bandrowski otrzymał 24 głosy i został burmistrzem, jego zastępcą został dr Klemens Rutowski.
Za kadencji burmistrza Bandrowskiego dokończono prace przy urządzaniu parku miejskiego, zwanego ogrodem strzeleckim, ułożono chodnik na ulicy Ogrodowej (dziś gen. Józefa Bema), zwiększono liczbę policjantów i stróżów nocnych do 36, poczyniono starania o budowę kolei żelaznej z Tamowa na Węgry (Słowację), “której to sprawie całą duszą poświecił się burmistrz” jak zapisał po latach historyk miasta, Franciszek Herzig w “Dziejach miasta Tamowa”.
W 1867r. na budowniczego miejskiego został powołany zdolny tarnowski architekt Karol Polityński. Według jego projektu przebudowany został w 1868r. budynek propinacji miejskiej (monopolu alkoholowego), znajdujący się przy ul. Krakowskiej 5, nadbudowano wtedy jedno piętro.
Trzyletnia wówczas kadencja urzędowania Zarządu Miasta i Burmistrza upłynęła w 1870r. W marcu 1870r. odbyły się wybory do Rady, a 12 maja tego roku Wojciech Bandrowski został ponownie wybrany na burmistrza miasta Tamowa. Uzyskał 24 głosy na 35 radnych biorących udział w głosowaniu. Wkrótce jednak po objęciu urzędowania zmarł, w 1870r. Niestety z braku zachowania się ksiąg metrykalnych, nie jest znana dokładna data jego śmierci. Nic wiadomo też w którym roku się urodził. Nie są znane z braku szczegółowych kwerend bliższe jego dane biograficzne dotyczące życia rodzinnego. Wiadomo tylko, że w okresie Wiosny Ludów w 1848r. wchodził w skład komitetu redakcyjnego tarnowskiego pisma “Zgoda”.
Po śmierci jedną z ulic miasta nazwano jego imieniem i nazwa ta zachowała się do dzisiaj, nigdy nie zmieniana.