Wznoszący się przy ulicy Krakowskiej, górujący nad okoliczną zabudową parą swoich wież jest kościół pod wezwaniem Świętej Rodziny najokazalszą po Bazylice Katedralnej zabytkową świątynią Tarnowa i najpiękniejszą budowlą neogotycką wschodniej części województwa małopolskiego.
Zbudowany został w latach 1904-1906 jako kościół parafialny dla mieszkańców ówczesnej dzielnicy Strusina w oparciu o projekt Jana Sas Zubrzyckiego (1860-1935), jednego z najwybitniejszych polskich architektów końca XIX i pierwszej połowy XX wieku. Jeszcze w trakcie jego budowy biskup tarnowski Leon Wałęga powierzył go pieczy księży Misjonarzy, pod opieką których pozostaje do dziś. Kościół Św. Rodziny jest ceglaną trzynawową bazyliką z nawą poprzeczną o bogatym wystroju architektonicznym o zorientowanej na południe dwu wieżowej fasadzie i wysokich dachach zwieńczonych umieszczoną na skrzyżowaniu naw strzelistą wieżyczką na sygnaturkę. Wzorem kościołów gotyckich posiada zamknięte trójbocznie prezbiterium, po bokach którego znajdują się kaplica Matki Boskiej Różańcowej oraz zakrystia ze skarbcem na piętrze, ośmioboczne przęsło na skrzyżowaniu naw z ramionami transeptu, dwie wieże na przedłużeniu naw bocznych, którym towarzyszą wieżyczki schodowe. Ma nadto nakrywające wnętrza sklepienia krzyżowe, gwiaździste i sześciopolowe w typie sklepień “piastowskich”. Jego ostrołukowe okna zdobią ceglane maswerki oraz wielobarwne witraże figuralne z 1907 roku, wykonane w krakowskiej wytwórni witraży Żeleńskiego według projektu Stefana Matejki, bratanka słynnego mistrza Jana. Całości wystroju architektonicznego dopełnia okazały ostrołuczny portal wgłębny głównego wejścia, nad którym znajduje się duże okno wypełnione ceglanym maswerkiem.
Ozdobione eklektyczno-secesyjną polichromią ścienną wnętrze wypełnia jednolite neogotyckie wyposażenie z początków XX wieku. Ołtarz główny o charakterze architektonicznym wykonany został przez firmę Ferdynanda Stuflesera w Tyrolu. W jego środkowym polu znajduje się polichromowana rzeźba Św. Rodziny, świętymi Leonem i Stanisławem po bokach oraz Św. Trójcą w typie tzw. “Tronu Łaski” w zwieńczeniu. Z tej samej firmy pochodzi też sześć ołtarzy bocznych, umieszczona w szafce z płaskorzeźbą Chrztu w Jordanie chrzcielnica, ambona, stalle, prospekt organowy, konfesjonały i ławki. Po wschodniej stronie kościoła znajduje się połączony z nim przejściem nad arkadą piętrowy, także neogotycki, budynek klasztoru księży Misjonarzy.