Z Tarnowem związany jest najwszechstronniejszy Polski wynalazca – Jan Szczepanik. Pionier fotografii barwnej, telewizji i filmu barwnego, prekursor nowoczesnego przemysłu tkackiego, twórca tkaniny i kamizelki kuloodpornej. Urodził się 13 czerwca 1872r. na ziemi przemyskiej. Zawodowo związany był z Berlinem i Dreznem. Zmarł 8 listopada 1926r.w Tarnowie i tutaj został pochowany.
Szlak jego pamięci obejmuje dwie kamienice: przy ul. Szopena 11 (dom rodzinny) oraz przy ul. Sowińskiego 11 (tu przez kilka lat wynalazca prowadził, zakończone sukcesem,
badania nad uzyskaniem barwnych fotografii i przeźroczy).
W zbiorach “Apoteoza” tarnowskiego Muzeum Okręgowego podziwiać można największy gobelin utkany metodą Szczepanika, stworzony z okazji pięćdziesięciolecia panowania cesarza Franciszka Józefa I.
Na najstarszej (z ok. 1790 roku) nekropolii tarnowskiej – Starym Cmentarzu na Zabłociu – znajduje się grób wynalazcy, który pochowany został w grobowcu rodzinnym Dzikowskich i Szczepaników.
Na pl. Szczepanika – obok szkoły Jego imienia, w której mieści się także izba pamięci gromadząca pamiątki po “Polskim Edisonie” – znajduje się jedyny w Polsce pomnik poświęcony najbardziej wszechstronnemu polskiemu wynalazcy, Janowi Szczepanikowi.
Posłuchaj również wspomnień Jego córki, Marii Szczepanik – Zboińskiej, syna – Bogdana Sczepanik – Dzikowskiego oraz kuzynki – Zofii Zawadzkiej, na nagraniu archiwalnym Polskiego Radia z 3.04.1975 r .