MBP, Galeria Niebieska

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…

“To miejsce, którego już podobno nie ma… podobno, ponieważ dla mnie istnieje nadal, jest na wyciągnięcie ręki, wyczuwalne na dotyk. Miejsce – gdzie cisza, nostalgia, smutek, tęsknota spogląda na nas dosłownie z każdego kamienia. Tu żyli, tu toczyli spory, tworzyli tu i cierpieli, myślą zwróceni do swojej ojczyzny. Pozostały pochylone macewy, niemi świadkowie tamtych czasów. Ale na nich wciąż pojawiają się nowe karteczki z prośbami, małe kamyki dodawane do dużych kamiennych płyt, nad nimi kiwają się kapelusze, pochylają brody. Można…