Wielkie święto tarnowskiej edukacji – 450 lat tradycji szkolnictwa w Tarnowie
Od fundacji hetmana Jana Tarnowskiego do I Liceum Ogólnokształcącego 1559 – 2009
“I Liceum Ogólnokształcące im. K. Brodzińskiego w Tarnowie jest kontynuacją szkoły, która z parafialnej w XV wieku, stała się kolonią akademicką (1756), a następnie w 1784r. gimnazjum” – tak Antoni Sypek rozpoczyna swa monografię najstarszej tarnowskiej szkoły. Rusza wielkie, dwudniowe święto Szkoły. Uroczystości rozpoczną się mszą świętą w Katedrze, o godzinie 10.00. Oficjalne spotkanie zaproszonych gości odbędzie się w Auli Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie.
Początki edukacji w Tarnowie to szkoła kolegiacka, którą akt donacji wydany w czerwcu 1559 roku przez hetmana Jana Tarnowskiego przekształcił w “szkołę uczoną retoryczno-humanistyczną”, czyli tzw. Gimnazjum. Szkoła mieściła się w Domu Mikołajowskim przy Placu Katedralnym i liczyła 30-50 uczniów oraz 2-3 nauczycieli, którzy musieli być absolwentami Akademii Krakowskiej. Rektorzy szkoły byli bakałarzami i magistrami filozofii, co zapewniało szkole wysoki poziom. Związki z najstarszą polską uczelnią zacieśniły się zresztą w XVIII, kiedy nastąpiło włączenie Gimnazjum w system szkolny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kolonia akademicka w Tarnowie, której profesorów wyznaczał rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, została uruchomiona w 1760 roku. A w 1784 r. włączono ją w austriacki system szkolny i przemianowano na cesarsko – królewskie gimnazjum. Jego uczniem mógł być chłopiec, który ukończył szkołę powszechną i znał biegle język niemiecki. Pomimo intensywnej germanizacji, uczniowie gimnazjum wzięli liczny udział w powstaniu listopadowym, wydarzeniach 1848 roku, a zwłaszcza w powstaniu styczniowym. Warunki lokalowe szkoły były trudne: do roku 1849 młodzież uczyła się w budynku dawnej kolonii akademickiej za katedrą, później przejściowo w salach Seminarium Duchownego przy dawnej ulicy Seminaryjnej, a w roku 1877 roku wybudowano, przy tej samej ulicy obecnie noszącej nazwę Józefa Piłsudskiego, nowy gmach szkolny, który jest do dzisiaj siedzibą I Liceum Ogólnokształcącego. Niedługo później przed budynkiem gimnazjum stanęły dwa pomniki słynnych absolwentów: Kazimierza Brodzińskiego, (który od 1921 roku jest także patronem szkoły) i Józefa Szujskiego. W roku 1937 utworzono pierwsze klasy licealne, a szkołę przemianowano na I Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. K. Brodzińskiego. W czasie II wojny światowej szkoła oficjalnie została zlikwidowana, ale nauczanie odbywało się na tajnych kompletach. Po wojnie przeszła wiele reform, między innymi w 1962 roku przekształcono dawne Gimnazjum męskie w szkołę koedukacyjną. Obecnie szkoła liczy ponad 900 uczniów i 68 nauczycieli.