NOWA WYSTAWA MUZEUM OKRĘGOWEGO W TARNOWIE
Muzeum Okręgowe w Tarnowie zaprasza na wystawę “Powrót Generała Bema” od wtorku do niedzieli.
Ceny biletów: 2 złote i 1 złoty. W niedziele, podczas “dnia rodzinnego”, wstęp jest bezpłatny.
W ostatnim dziesięcioleciu zdarzało się, że przy sprowadzaniu szczątków sławnych Polaków z zagranicy pojawiały się wątpliwości, czy trafnie je zidentyfikowano. Wśród badaczy i publicystów pojawiły się również w ostatnim czasie hipotezy jakoby w mauzoleum tarnowskim pochowana była inna osoba, niż gen. Józef Bem. Wystawa, którą przygotowało tarnowskie Muzeum Okręgowe rozwiewa te wątpliwości.
Po raz pierwszy bowiem publicznie pokazano dowody, które pozwalają wyrobić sobie zdanie na ten temat. Przede wszystkim udostępniono szczątki kostne generała pozyskane już w Tarnowie przed pochówkiem. Kość śródręcza oraz ząb stanowią niespotykany, sensacyjny eksponat, który naprawdę warto zobaczyć. Tradycja ustna, jaką przekazano przy tej okazji brzmi jak sensacyjne opowiadanie. Trumna ze szczątkami generała przybyła na tarnowski dworzec kolejowy rankiem 30 czerwca 1929 r. Kondukt żałobny przeszedł do Ogrodu Strzeleckiego i tam trumnę złożono na stopniach Mauzoleum. Po przemówieniach, składaniu wieńców i salwach artyleryjskich goście rozeszli się, a trumnę odwiedzali jeszcze popołudniem harcerze. Co zdarzyło się później?
Oficjalny program mówi o złożeniu szczątków generała w krypcie Mauzoleum, posadowionej na kolumnach, 12 metrów na ziemią. Tymczasem w niedzielę, 30 czerwca, nic takiego nie miało miejsca. Wyniesienie trumny na tę wysokość wymagało użycia konstrukcji, którą postawiono prawdopodobnie dopiero następnego dnia. Gdzie trumna znajdowała się przez noc?
Otóż nieliczni tarnowianie przed wojną wiedzieli, że trumnę wniesiono na noc do pałacyku Towarzystwa Strzeleckiego, gdzie ściśle dobrane grono zacnych mieszczan dokonało otwarcia trumny i ponownego zbadania szczątków gen. Józefa Bema. Materialne tego dowody, to fotografie czaszki i kości, wykonane przez zakład fotograficzny “Mroczkowski” i … owe szczątki kostne, które po latach trafiły do zbiorów muzealnych. Właśnie te dowody z owej “tajnej identyfikacji” Generała, znalazły się na centralnym miejscu tegorocznej wystawy.
Dodatkowo pokazane zostały zdjęcia z oględzin czaszki i szkieletu wydobytego na syryjskim cmentarzu.
Wystawę zorganizowano z okazji ogłoszonego w Tarnowie “Roku Generała Józefa Bema”, Przypomnijmy, Józef Zachariasz Bem zmarł na obczyźnie 10 grudnia 1850 r. w syryjskim Aleppo, pochowano go na muzułmańskim cmentarzu wojskowym Dżebel-el-Isam. 79 lat później, po długich staraniach, 30 czerwca 1929 r. Tarnów świętował powrót Bema do rodzinnego miasta. Szczególnie imponująco wyglądały udekorowane perony, ulice, budynki, zwisające zielone festony, szarfy w barwach trzech państw, biało-czerwone chorągiewki, szpalery umundurowanych kolejarzy, strzelców, harcerzy. Niecodziennym przeżyciem była ostatnia droga generała. Przy dźwiękach “Warszawianki” ruszyła laweta z trumną, otoczoną kordonem oficerów różnych formacji, pod bramę triumfalną (projektu W. Giżberta-Studnickiego) znajdującą się u wylotu ul. Krakowskiej. Uroczysty kondukt przemierzył odświętnie przystrojone ulice: Krakowską, Wałową i Piłsudskiego, by dotrzeć do Ogrodu Strzeleckiego. Tutaj na końcowym odcinku trumnę do mauzoleum przenieśli na swych ramionach oficerowie. Dzisiaj Park Strzelecki gdzie znajduje się miejsce doczesnego spoczynku Józefa Bema odwiedzany jest tłumnie przez tarnowian.
Ekspozycja przygotowana w tarnowskim Muzeum przypomina te chwile. Można zapoznać się z historią wysiłków zwieńczonych powrotem Bema do rodzinnego miasta, przypomniano sylwetki osobistości zaangażowanych w wydarzenia, burmistrza Juliana Kryplewskiego oraz Józefa Jakubowskiego – założyciela Muzeum w Tarnowie. Bogato ilustrowana zdjęciowo jest droga jaką przemierzył kondukt, istnieje zatem okazja zobaczenia Tarnowa, takim jakim był ponad dziesięć lat po odzyskaniu niepodległości.
Fotografie oraz dokumenty ostatecznie rozwiewają nieprawdopodobne, bajkowe opowieści o tym, że Mauzoleum zawiera szczątki innej osoby, a nie wielkiego generała.