Kapliczka św. Walentego w Tarnowie. Jest uznawana za ogólnopolski fenomen
Przydrożna Kapliczka św. Walentego znajduje się na skrzyżowaniu ulicy Tuchowskiej z aleją S. Ziai w sąsiedztwie Starego Cmentarza w Tarnowie. Jest to niewielkich rozmiarów budowla, która została wzniesiona w celach obrzędowych pod koniec XVIII wieku. Data na jej cokole wskazuje 1798 rok.
Przydrożna Kapliczka św. Walentego jest położona na skrzyżowaniu ulicy Tuchowskiej z aleją S. Ziai, nieopodal torów kolejowych oraz w sąsiedztwie murów Starego Cmentarza w Tarnowie. Jej budowniczym był prawdopodobnie Franciszek von Grottger (Franz Xavier von Grottger), geometra i inżynier obwodowy, dziadek Artura Grottgera, wybitnego malarza i rysownika tworzącego w późnym romantyzmie. O jego autorstwie świadczą dwa wydarzenia. Kapliczka powstała bowiem w czasie jego pobytu w mieście pod Górą Świętego Marcina, a także położenie przy murze Starego Cmentarza, którego Franciszek von Grottger był kosztorysantem i projektantem.
Kapliczka św. Walentego jest murowana, tynkowana i kryta wygiętym daszkiem z dachówki, a także bogato rozczłonkowana, posiadająca ścięte narożniki, co sprawia, że jej forma jest bardzo elegancka. Pomimo iż powstała w epoce romantyzmu, to jej kształt jest mocno zakorzeniony w stylu późnego baroku. W jej centralnym punkcie jest umieszczona późnobarokowa rzeźba św. Walentego, co stanowi swoisty fenomen, gdyż ów święty nigdy nie cieszył się w naszym kraju większą popularnością. Świadczy o tym przede wszystkim skromna liczba kościołów czy kapliczek pod jego wezwaniem