Koncert: JUCHO

JUCHO, czyli Justyna Chowaniak – wokalistka, autorka tekstów, muzyki, poezji, producentka, fotografka. W latach 2004-2011 związana z Teatrem Buffo, brała udział m.in. spektaklach: Metro, Romeo i Julia, Tyle Miłości, Polita. Założycielka, pomysłodawczyni i autorka piosenek formacji Domowe Melodie, z którą latach 2012-2018 podbiła serca polskiej publiczności. W ciągu sześciu lat zespół zagrał setki wyprzedanych koncertów w kraju, a także trasy po zakątkach Islandii, Portugalii oraz Niemiec. Oprócz warstwy muzycznej i producenckiej Jucho stworzyła również szatę graficzną okładek płyt wydawnictwa, oraz była odpowiedzialna za scenariusz i reżyserię teledysków zespołu.
W grudniu 2018 Jucho oficjalnie zakończyła działalność formacji, wydając pożegnalną książkę pt. „Nutny Pamiętnik”, która została nominowana do nagrody „Najpiękniejsza Książka Roku”, a jej pierwsza edycja wyprzedała się w błyskawicznym tempie.

Po dwóch latach przerwy, Justyna powraca jako „JUCHO” z nową muzyką. Pierwszą autorską piosenką pod szyldem JUCHO był utwór pt. „Drzewa”, zwiastujący jej powrót na muzyczną ścieżkę. Nowy utwór dedykowany jest osobom wysoce wrażliwym i podkreśla, że tworzy jedynie to, czego sama jako człowiek na dany moment potrzebuje. Piosenki JUCHO to liryczne opowieści nasączone sporą dawką emocji, kobiecości, ciepła i buntu. W swoich nowych piosenkach JUCHO kontynuuje prostotę poetyckiej formy, którą zaprezentowała w Domowych Melodiach, przechylając tym razem szalę rozrywki na rzecz refleksji.
Później do pojawiły się utwory “Kolorem” i “Wiosenny”, a także nagrany w duecie z Igorem Herbutem “Nic głupiego”. Kilka dni temu do sieci trafiła piosenka “Teatrzyk wojenny” będący reakcją artystki na obecną sytuację w Ukrainie.

“Moim sposobem na radzenie sobie z trudnymi emocjami jest pisanie piosenek. Słowa pozwalają mi poukładać to, co naprawdę czuję, a muzyka wydobyć to, na co nie mam słów. Często rozmyślam, czy to komukolwiek potrzebne, ale czasem czuję, że mogę się podzielić piosenką jak chlebem. Raz ciepłym, z chrupiącą skórką i miękkim masłem, raz takim, który trzeba dobrze przeżuć w ciszy, żeby przełknąć.
Dbajmy o siebie. Nie dajmy się podzielić. Zostało jeszcze trochę dobra do zrobienia.” – napisała Jucho.