Kopalnia w Bochni już z certyfikatem UNESCO

Decyzja o wpisie na prestiżową listę zapadła w czerwcu, a w miniony poniedziałek władze bocheńskiej kopalni odebrały długo wyczekiwany, potwierdzający ten doniosły fakt, certyfikat.

2 grudnia 2013 roku w Sali Senatorskiej Zamku Królewskiego na Wawelu odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów poświadczających wpis nowych miejsc na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. W czerwcu lista wzbogaciła się o Drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat oraz o rozszerzony wpis Kopalni Soli w Wieliczce o Kopalnię Soli w Bochni i Zamek Żupny pod wspólną nazwą Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni.

– To Kopalnia Soli Wieliczka, której historyczna wartość, wielkość i piękno powszechnie znane jest na świecie od dziesiątek jeśli nie setek lat. Kopalnia Wieliczka ogromem i urokiem zachowanych komór, dawnych górniczych urządzeń technicznych czy też wręcz niesamowitych drewnianych konstrukcji podporowych niewątpliwie przyćmiewa inne zabytkowe kopalnie na świecie. Drugi obiekt to Kopalnia Soli Bochnia – dla wielu równie piękna, ale jakże inna – wylicza Krzysztof Zięba, prezes bocheńskiej kopalni. – Odmienna budowa geologiczna solnego złoża (chociaż pochodzi z tego samego okresu co złoże wielickie) wpłynęła w oczywisty sposób na system eksploatacji, sposoby zabezpieczenia komór oraz systemy transportu. Chodniki i komory drążone były w pofałdowanych i dodatkowo zaburzonych przez ruchy górotwórcze Karpat pokładach soli o zmiennej miąższości. I tak zabytkowe wyrobiska eksploatacyjne tworzą sieć chodników, szybików i ciągów stromych schodów. Komory drążone w przełamanych, „postawionych” często pionowych pokładach są wąskie , wysokie z ostrym sklepieniem wręcz gotyckie…

Od końca XIII wieku do 1772 roku kopalnie funkcjonowały w ramach jednego królewskiego przedsiębiorstwa pod nazwą Żupy Krakowskie.

– W epoce piastowskiej 1/3 dochodów skarbu królewskiego stanowiły wpływy z Żup. A obie kopalnie, zatrudniające w XVI wieku ponad 1200 ludzi stanowiły największe przedsiębiorstwo przemysłowego w Europie – przypomina prezes Krzysztof Zięba. – Zarząd nad kopalniami był scentralizowany i w okresie ich wspólnego funkcjonowania, siedzibą Żupnika, zarządu salin, był zamek Żupny w Wieliczce. I owa historyczna siedziba Żupnika a obecnie Muzeum Żup Krakowskich jest trzecim obiektemwyróżnionym wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa miejsca Królewskie Kopalnie Soli Wieliczka i Bochnia.

http://www.bochnianin.pl/14958_kopalnia_w_bochni_juz_z_certyfikatem_unesco.html