Las Buczyna w Zbylitowskiej Górze

Eksterminacja tarnowskich żydów była prowadzona wyjątkowo sprawnie. Egzekucje i wywózki do obozów zagłady, głównie w Bełżcu, trwały od czerwca 1942 do lutego 1944 r. Skala niemieckich morderstw była tak ogromna, że problem miejsca grzebania ofiar stawał się bardzo istotnym. Wybrano lasek w podtarnowskiej Zbylitowskiej Górze, gdzie już 11 czerwca 1942 r. rozstrzelano 6 000 Żydów. Dorosłych mężczyzn, starców, kobiety i dzieci. Dla dorosłego przeznaczona była 1 kula. Nawet jeśli nie ginął od strzału, wrzucany był do masowego grobu. Dzieci w większości wrzucano żywcem, chcąc oszczędzić naboi. Taki opis egzekucji znajduje się w książce Abrahama Chometa pt. „Zagłada tarnowskich Żydów”. Szacuje się iż tutejsze zbiorowe mogiły kryją ciała ok. 10 000 osób, w tym 2 000 polaków. Już w 1948 r. z inicjatywy komitetu żydowskiego z Tarnowa miejsce to oznaczono tablicami z napisami w językach hebrajskim i polskim. Każdego roku przy grobach zamordowanych odprawiane jest nabożeństwo ekumeniczne, w którym biorą udział przedstawiciele obu religii, władz samorządowych i centralnych.