Klasztor w Tuchowie

Sanktuarium tuchowskie jest domem cudownego obrazu Matki Boskiej Tuchowskiej, zwanej też Panią Ziemi Tarnowskiej. Do Tuchowa trafił prawdopodobnie w poł. XVI w. Sam obraz powstał nieco wcześniej, ok. 1530-1540 r. i pochodzi ze szkoły malarskiej Mistrza z Bodzentyna. Przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem na lewej ręce. Jezus lewą rękę podnosi w geście błogosławieństwa, natomiast prawa spoczywa na błękitnej kuli. Obraz umieszczony jest w głównym ołtarzu barokowego kościoła. Początek sanktuarium łączony jest z pierwszą informacją o wypraszanych przed obrazem łaskach, pochodzącą z roku 1597. A już w 1641 r. specjalnie powołana komisja potwierdziła cudowność obrazu. Murowany kościół sanktuaryjny budowano od 1665 do 1682 r. Wielki Odpust Tuchowski, który ma miejsce w lipcu gromadzi ponad 100 000 wiernych. Już w XIX w., rosnący kult Matki Bożej Tuchowskiej wymagał stałej opieki. Niestety, decyzją władz austriackich, zniesiono benedyktyńskie opactwo tynieckie, w konsekwencji i filię w Tuchowie. Dopiero w 1894 r. do klasztoru przybyli pierwsi Redemptoryści. Udało im się odrestaurować kościół, rozbudować klasztor i rozsławić cudowność tuchowskiego obrazu. W pomieszczeniach klasztoru eksponowane są interesujące zbiory Muzeum Misyjnego, a także największa w regionie ruchoma szopka.