Ulica Goldhammera

Ulica na której pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku kwitło nie tylko żydowskie życie upamiętnia postać dr Eliasza Goldhammera, prawnika, wiceburmistrza Tarnowa w latach 1906-11. Uznając zasługi dla społeczności miasta, Rada Miejska nadała ówczesnej ulicy Zdrojowej imię tego żydowskiego obywatela. Przy ulicy znajduje się kilka budynków, które wspomnieć mogą świetność niegdysiejszej społeczności żydowskiej Tarnowa.

Pod numerem 1 na pierwszym piętrze mieścił się ostatni w mieście czynny dom modlitwy, nad którym pieczę sprawował ostatni tarnowski Żyd Abraham Ladner, po śmierci którego w Tarnowie dobiegła końca pięćset pięćdziesięcioletnia bez mała wspólna historia Polaków i Żydów w Tarnowie.

Pod numerem 3, w dzisiejszym budynku Urzędu Miasta znajdował się Hotel Soldingera, wybudowany w 1904 roku, był wizytówką tej ulicy, w czasie okupacji zamieniony na hotel dla niemieckich żołnierzy korzystających z urlopu, po wojnie stał się na powrót przystanią dla Żydów, albowiem właśnie w tym budynku mieściła się siedziba gminy wyznaniowej, tam też zorganizowano pierwszy dom modlitwy.

Po drugiej stronie ulicy Waryńskiego, pod numerem 5, znajduje się budynek dawnego żydowskiego Towarzystwa Kredytowego. Wzniesiony w 1890 roku gmach charakteryzuje eklektyczny styl. W sieni budynku wmurowano dwie tablice, jedną poświęconą Hermanowi Mertzowi, członkowi Rady Miejskiej, inicjatorowi powstania budynku, drugą upamiętniającą wspomnianego już Eliasza Goldhammera.

Po przeciwnej stronie, pod numerem 6, zauważalne napisy w języku jidysz i polskim reklamujące dania restauracyjne.