Planty

Kiedyś zwane także „książęcymi” bądź „kolejowymi”, od 9 maja 1889 roku stanowią własność miejską a od roku 2004 noszą imię Józefa Jakubowskiego, działacza samorządowego, twórcy Muzeum Miejskiego otwartego w 1927 roku.
W latach osiemdziesiątych dziewiętnastego stulecia planty stanowiły postrach dla wszystkich, którzy idąc na dworzec kolejowy bądź z niego wracając musieli pokonać gęstwinę krzaków, stanowiących doskonałą kryjówkę dla łotrów i mętów wszelakiego autoramentu.

Istniejący tutaj niegdyś staw browarniany książąt Sanguszków zanieczyszczał powietrze „okrutnie” a istniejące przy browarze restauracja oraz ogródek piwny stanowiły znakomitą przystań dla mieszkańców miasta szukających przygód. Jak wspomina Aniela Piszowa, ów przybytek gastronomiczny „miewał tak miłych gości, że często zdarzały się tam krwawe bójki a nierzadko utonięcia w tym stawie”.

Od czasu wspomnianej decyzji burmistrza Witolda Rogoyskiego, na plantach rozpoczął pracę ogrodnik a staw browarniany zaczęto zasypywać śmieciami zwiezionymi z miasta. Mimo to po ośmiu latach planty nadal przedstawiały sobą tragiczny wygląd.
Wtedy to, dzięki inicjatywie czasopisma „Pogoń” oddano planty w użytkowanie zrazu „Korpusowi wakacyjnemu”, organizacji młodzieżowej istniejącej w Tarnowie od 1890 roku, później całemu społeczeństwu Tarnowa. Dzięki staraniom Ignacego Przybyłkiewicza na plantach urządzono boisko, utrzymywane w doskonałym stanie, co kontrastowało z niechlujną rzeczywistością plant. No owym boisku ćwiczyła młodzież obojga płci kierująca się hasłem „W zdrowym ciele zdrowy duch”, wtedy także powstał dla starszych „Klub cyklistów”.

Oto działalność sportowa sprawiła cud, planty będące niegdyś postrachem tarnowian zaczęły być punktem zgromadzeń mieszkańców miasta obserwujących zmagania młodych sportowców. Z biegiem czasu zaś pojawiły się uliczki i ścieżki i przystrzyżone trawniki.

Boisko, niegdyś nazywane imieniem Ignacego Przybyłkiewicza, służy do dziś piłkarzom Miejskiego Klubu Sportowego „Tarnovia”.