Dworzec kolejowy

ul. Plac Dworcowy   1

33-100Tarnów

Poczta: Tarnów

Gmina: Tarnów

Powiat: Tarnów

Województwo: Małopolskie

Opis

Włączenie do Państwa Habsburgów w 1846 roku Rzeczypospolitej Krakowskiej spowodował pojawienie się pomysłu połączenia linią kolejową Krakowa z Lwowem. Rozpoczęto prace, które zaowocowały utworzeniem w 1853 roku linii Dębica – Bochnia, jednak bez połączenia z Krakowem. Wybuch wojny krymskiej, w tym samym roku, i idące za nią napięcie na linii austriacko – rosyjskiej zmusiły rząd wiedeński do usprawnienia komunikacji w Galicji. Oficjalne otwarcie linii kolejowej biegnącej przez Tarnów nastąpiło 20 lutego 1856 roku. Prasa tamtego czasu donosi o postępach w kładzeniu szyn a także o rozpoczęciu budowy prowizorycznego dworca i infrastruktury zapewniającej płynną obsługę Taboru. Budowa stałego dworca rozpoczęła się prawdopodobnie w 1860 roku. Niestety, nie sposób dziś ustalić dokładnego wyglądu budynku, choć wzniesiony został zapewne według ustalonego schematu funkcjonalnego na który składały się: przedsionek, westybul z kasami, poczekalnie oddzielne dla wszystkich klas pasażerskich oraz restauracja. W obrębie dworca mieściła się także kasa bagażowa, biuro pocztowe i pomieszczenia służbowe kolei. Charakterystyczny był brak przelotowości pomieszczeń w obrębie budynku, szczególnie brak połączenia westybulu z peronem.
Budynek dworcowy służył podróżnym przez ponad czterdzieści lat, kiedy znacznie wzrosła liczba pragnących przemieszczać się koleją.

W 1906 roku, rozpoczęto realizację projektu budowy nowego, większego dworca autorstwa nieznanego już dziś architekta E. Baudischa. Cztery lata później oddano budynek do użytku.
Kubatura budynku wzrosła ponad dwukrotnie, a rzut powiększył się poprzez poszerzenie całej budowli wzdłuż torów i przesunięcie fasady północnej. Zwiększyła się powierzchnia przeznaczona dla podróżnych, dobudowano nowy budynek poczty. W odróżnieniu od poprzedniego dworca, niskiego i długiego, nowa forma pełna wertykalnych elementów zaczęła górować nad okolicą, całości dopełniał secesyjno–modernistyczny wystrój. Była to budowla na miarę szybko rozwijającego się miasta, wzorowana na budynku dworca we Lwowie.

Dodatkowo przy dworcu oraz nad drugim peronem założono wiaty na żeliwnych kolumnach, a po 1909 roku połączono oba perony podziemnym tunelem.

28 sierpnia 1939 roku dworcem w Tarnowie wstrząsnął wybuch bomby umieszczonej przez grupę sabotażystów niemieckich. Dwadzieścia osób zginęło, kolejnych trzydzieści pięć odniosło rany. Pamięci ofiar zamachu poświęcona jest tablica wmurowana na prawo od głównego wejścia. Po przeciwnej stronie od 2005 roku istnieje tablica upamiętniająca wyjazd pierwszego polskiego transportu do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Galeria

Zmodyfikowano: 29 maja 2020

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej